De Bedford vrachtwagen van Jac. V. Lenten en Zn. Eierland Texel op de boot. De Bedford vrachtwagen werd ook wel “mopsie” genoemd. Rechts staat Cees van Lente, de voorste is Piet Veenstra, achterste man is JD Koning en dan links is Aad Eelman. De boot is de “Dageraad” en werd toen in de haven van Den Hoorn geladen aan de zijkant. Het was dan ook een hele kunst om de vrachtwagen op deze plek te krijgen. De beun boven de cabine was voor het rijden van hooi en stro dan kon er meer op de Bedford vrachtwagen. De linker vrachtwagen is een MAN diesel. Deze vervoerd hoogstwaarschijnlijk schapenwol bestemd voor de “wol federatie” in Alkmaar. Aad Eelman was de chauffeur van de MAN Diesel. Op de achtergrond van de foto ligt rijshout dat later werd gebruikt op de bodem van de TESO Haven.
Piet Bakker met zijn paard op het erf van zijn boerderij op de hoek driehuizenweg en westerweg. Op de achtergrond boerderij “Op Ruimte” van fam. Kuip aan de westerweg.
Diepspitten
op Texel door Loonbedrijf Aerts uit Broekhuysen Limburg.
Dit is de mengrotor van de Heidemij die in 1970/71 hier actief was. De
Steyr 8160 is een 6 cilinder van 140 pk. Ze zijn gemaakt van 1976 tot
1981.Duidelijk is te zien op de foto dat de wielen verstevigd zijn
Loonbedrijf Aerts was een pionier in grondbewerking en is op Texel
begonnen met de mengrotor. In het begin waren er vele kinderziektes
maar later ging dit beter. De mengrotor ging 1.10 meter diep en reed
400 meter per uur. Het ging dag en nacht door en dus werkte ze in
ploegendiensten. Later waren er ook Texelse chauffeurs in dienst.
Overkants personeel logeerde bij fam. Broekman op boerderij “Zeeland”.
De Texelse bodem harder of taaier dan wat ze gewend waren en dus gingen
de combinaties regelmatig stuk. Bonne mechanisatie heeft er veel aan
gerepareerd. Later had Loonbderijf Aerts uit broekuysen ook nog een
MB-Trac met extra motor in de bak achter de cabine om de spitter aan te
drijven.
1970 \ 71De mengrotor van de 'Heidemij' op Texel aan het werk. Deze kon tot max 1,2 mtr diep de grond mengen of diepspitten zoals dat ook wel genoemd werd. Zand en onderliggende kleilagen werden gemengd en harde lagen doorbroken. Zo kreeg men een vruchtbaarder land met een betere waterhuishouding. In een droge zomer was goed te zien waar er wel en niet gespit was. Bijvoorbeeld op “de volharding” was een zandhoek gedaan, het jaar erop heel droog op Texel, op die plek 50 ton bieten per ha, dat was 20 ton meer dan op het niet behandelde deel. De capaciteit lag op zo'n 1,5 tot 2 ha per dag. De kosten waren 1500 gulden per ha. Door een voorfinanciering mocht de landeigenaar dit in 5 jaar betalen. De machine is gebouwd van een Amerikaanse raketdrager als basis, op 6 brede banden, waarvan er 4 hydraulisch aangedreven waren. De werkbreedte was 1,5 mtr , de diameter van de rotor 2,4 mtr en de hele combinatie woog 9000 kg.
